czy wiesz, że właśnie tak interesuję się architekturą?

poślubiam ciebie preriową ostrygą

panie i panowie

gdzie są wasze kłopoty?

więcej po:

żegnań

niż

witań

tak

chyba nie

tabletkę musującą trzymałam w dłoni ściskałam zaczęła się rozpuszczać

mussssować zaczęła wścieklizną jakby

niech żyją oczy jelonków

gówniarzu

może w końcu

uświadomię sobie

że wykorzystywać należy jedynie siebie

kolana już nie zmarzną?

za dużo wody?

życzenia świąteczne raz do roku. że niby kochamy się wzajemnie

raz do roku

raz na rok jesteście tacy weseli anieli

przybyli

popierdzieli

poszli

wiesz, chyba niedokończony jest nasz film.

no dobra, ja go zerwałam. myślisz, żeby wznowić produkcję?

pracuję nad kolejnymi, ale to marne obrazy. cienie jakieś kadry skacowane jakby...

muszę koniecznie się ich pozbyć.

i tak wiem, że nie bywasz.

niespanie podłogi załamanie odśnieżanie ślizganie chuchanie czapy czapy białe

wiesz, śnieg gówno zmienił

nawet nic mi nie przypomina

no nic a nic

tylko w oknach chyba jaśniej

ale tak serio to nie pamiętam jak było zanim zdjęcia im pstryknęłam

zauważyła że rok się kończy

i że najwięcej zawdzięcza Henry'emu

fu ck o ff

Zapomniał się młodzieniec.

Była dziesiąta rano.

(...)

Z balkonu dostrzegł wieżę.

Był balkonem i wieżą.

/Lorca Federico Garcia

skacz z tego balkonu

cholero

no dalej!

przepraszam N., mam nadzieję, że przez moje roztargnienie orchidea nie zdechnie...

nie potrafię nawet dbać o kwiatki

nie rozumiem co z tym psem

z gazety

tęsknię na zielono błękitnie i tak granatowo prawie czarno

jak w tym filmie

tak i piszę, że czuję jednak odczuwam

w głowę zachodź teraz zajdź najlepiej

za skórę za tkankę tłuszczową za mięśnie żyły za kości

opowiedz mi później co zobaczysz jak już dojdziesz

łotrze bezimienna łajzo grubiańska ponura flądro zjełczała sponiewierana wyzuta kijanko jelita grubego komórko zmutowana nowotwór rozwijająca ścieląca się w czasoprzestrzeni wszechświecie czarna dziuro pochłaniająca wsysająca spierdolona

tęsknię

słyszysz cholero?

artykuły szewskie rymarskie kaletnicze

tak, piękna kuweta dla faceta

wątpię czy prośby zostaną spełnione

do stroju im w tych twarzach

projektowanie graficzne jak najbardziej wskazane.

projekty: Włoszka Tibroszka

jak to wesoło było.

odmierzam kroki do kolejnego.

Czas, żeby fortepian zrozumiał, że nie jest autorem koncertu.

czy z kawy też można wróżyć?

to

minie

seanse zeszłoroczne

rok dwudziesty pierwszy

to jeden z tych poranków, kiedy naprawdę wszystko jedno.

i nikt, tak naprawdę do końca dnia nie podnosi powiek.

- Nie mam już siły. Wolę wchodzić niż schodzić z tych górek.

- Ja też wolę schodzić.

- Powiedziałam wchodzić.

- Wszystko jedno. Lubię Cieszyn.

- ...

z góry na mnie